مشکل با مواد تشکیل دهنده کرم های ضد آفتاب

محصولات ضدآفتاب برای استفاده هر روز و برای تمام عمر روی بدن در نظر گرفته شده است. شرکت‌هایی که مواد و محصولات ضدآفتاب را تولید و می‌فروشند باید آن‌ها را به‌طور کامل از نظر اثرات بالقوه کوتاه‌مدت و بلندمدت سلامتی آزمایش کنند. این شامل آزمایش سمیت برای تحریک و حساسیت های پوستی، و همچنین آزمایش برای جذب پوست و پتانسیل ایجاد سرطان، اختلال در سیستم هورمونی و ایجاد آسیب در هنگام تولید مثل و رشد است.

 

در سال 2019، زمانی که سازمان غذا و داروی فدرال - آژانسی که ایمنی ضد آفتاب را کنترل می کند - جدیدترین به روز رسانی های خود را برای مقررات ضد آفتاب پیشنهاد کرد، متوجه شد که تنها دو ماده، اکسید روی و دی اکسید تیتانیوم، می توانند به عنوان ایمن و موثر طبقه بندی شوند. اطلاعات موجود در حال حاضر اما در سال گذشته، مطالعات جدید متعدد نگرانی های جدیدی را در مورد اثرات مختل کننده غدد درون ریز از سه ماده دیگر ایجاد کرده است: هموسالات، آووبنزون و اکسی بنزون.کرم ضد آفتاب الارو

 

در سال گذشته، کمیسیون اروپا نظرات اولیه ای را در مورد ایمنی سه فیلتر UV ارگانیک، اکسی بنزون، هموسالات و اکتوکریلن منتشر کرده است. آن‌ها دریافتند که سطوح دو مورد از آنها در مقادیری که در حال حاضر استفاده می‌شوند، ایمن نیستند و حد غلظت 2.2 درصد برای اکسی بنزون و 1.4 درصد برای هموسالات پیشنهاد شده است. تولیدکنندگان ضدآفتاب ایالات متحده به طور قانونی مجاز به استفاده از این دو ماده شیمیایی به ترتیب تا 6 و 15 درصد هستند و صدها کرم ضد آفتاب تولید شده در ایالات متحده از آنها در غلظت هایی استفاده می کنند که بسیار فراتر از توصیه های کمیسیون اروپا است.

 

بر اساس مطالعات منتشر شده توسط FDA، مواد تشکیل دهنده اکسی بنزون، اکتینوکسات، اکتیسالات، اکتوکریلن، هوموسالات و آووبنزون همگی پس از یک بار استفاده به صورت سیستمیک جذب بدن می شوند (Matta 2019، Matta 2020) و در خون هفته ها پس از عدم استفاده دیگر (Matta 2020). مطالعات قبلی بسیاری از مواد ضد آفتاب را در نمونه های شیر مادر و ادرار شناسایی کرده بودند (Schlumpf 2008, Schlumpf 2010). علاوه بر این، این امکان برای مصرف کنندگان کرم ضد آفتاب وجود دارد که مواد موجود در اسپری های ضد آفتاب را استنشاق کرده و برخی از موادی را که روی لب های خود می مالند بخورند، بنابراین این مواد نباید برای ریه ها یا اندام های داخلی مضر باشند.

 

این قرار گرفتن مداوم در معرض مواد شیمیایی ضد آفتاب نگرانی‌هایی را ایجاد می‌کند، به‌ویژه به این دلیل که اطلاعات ایمنی کافی برای بیشتر مواد تشکیل دهنده وجود ندارد. ما حتی نگرانی های بیشتری در مورد مواد تشکیل دهنده ای مانند اکسی بنزون داریم که توسط مطالعات متعدد با اختلالات هورمونی مرتبط است.

 

سمیت ماده فعال

 

این جدول اطلاعات مربوط به قرار گرفتن در معرض انسان و خطرات مربوط به هشت ماده شیمیایی رایج ضد آفتاب مورد تایید FDA را نشان می دهد که اغلب به عنوان مواد فعال شناخته می شوند زیرا محافظت در برابر اشعه ماوراء بنفش یا UV را ارائه می دهند. محصولات ضد آفتاب معمولاً شامل ترکیبی از مواد فعال هستند، به جز مواردی که با اکسید روی فرموله شده اند.